Metoda Feldenkraisa
Metoda Feldenkraisa jest metodą reedukacji systemu nerwowego opracowaną
przez Moshe Feldenkraisa - izraelskiego inżyniera, naukowca oraz mistrza judo.
Jej powstanie i rozwój były w dużej mierze ukształtowane osobistym
doświadczeniem jej twórcy. Łączy w sobie naukowe podstawy działania ludzkiego
układu nerwowego z praktycznymi zasadami efektywnego poruszania się,
zaczerpniętymi wprost ze sztuk walki i technik samoobrony. Jak mawiał sam
Feldenkrais, celem metody jest aby "niemożliwe stało się możliwe, możliwe
stało się łatwe, zaś łatwe stało się eleganckie". Skorzystać z niej mogą
wszyscy, którzy:
- cierpią z powodu dolegliwości bólowych i chcieliby nauczyć się żyć bez bólu,
- chcą odzyskać pełną sprawność po wypadku lub kontuzji,
- uprawiają sport i zależy im na zwiększeniu swojej efektywności ruchowej,
- zajmują się dziedziną, która związana jest z "mową ciała" (m.in. taniec, śpiew, aktorstwo),
- są ciekawi poznania własnych nawyków ruchowych i chcą odkryć jak mogą poruszać się lepiej.
W Metodzie Feldenkraisa ruch jest fundamentalnym narzędziem do zwiększenia własnej świadomości, czyli do głębszego poznania samego siebie. Nauczana jest w dwóch postaciach: w grupowych lekcjach Świadomości Poprzez Ruch oraz w lekcjach indywidualnych Funkcjonalnej Integracji. W lekcjach Świadomości Poprzez Ruch nauczyciel prowadzi uczestników werbalnie poprzez specyficzne instrukcje ruchowe. Lekcje indywidualne opierają się w dużej mierze na komunikacji niewerbalnej, czyli na dotyku i delikatnym, nieinwazyjnym ruchu. Oba sposoby nauczania służą jednak temu samemu, czyli poznaniu przez ucznia własnych wzorców ruchowych oraz ich wzbogaceniu. Poznanie osobistych nawyków ruchowych może stać się drogą do odkrycia w sobie nieznanego dotąd potencjału do odczuwania, myślenia i działania.